Ο Βρυγμός (ή βρουξισμός) ανήκει σε μια κατηγορία συνηθειών (έξεων) που χαρακτηρίζεται από το ασυναίσθητο σφίξιμο και τρίξιμο των δοντιών μεταξύ τους.
Αυτή η συνήθεια οδηγεί σε έντονες φθορές στα δόντια, και κάποιες φορές πόνο στο πρόσωπο και στην άρθρωση.
Πού οφείλεται ο βρυγμός
Η κύρια αιτιολογία του βρυγμού παραμένει αδιευκρίνιστη.
Κάποιες θεωρίες ενοχοποιούν την κληρονομικότητα, την λήψη φαρμάκων, και άλλες πιο σύγχρονες την ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς.
Πιο συγκεκριμένα, το άγχος και η έντονη ψυχολογική φόρτιση οδηγεί αναπόφευκτα σε αύξηση της δραστηριότητας των μυών της μάσησης, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Συμπτώματα βρυγμού
Στην στοματική κοιλότητα, όσον αφορά τα δόντια , συχνά παρατηρείται αποτριβή και διάβρωση στις μασητικές και αυχενικές επιφάνειες τους. Επίσης δεν είναι σπάνιο εύρυμα το κάταγμα και η κινητικότητα των δοντιών.
Στην ευρύτερη περιοχή του προσώπου , μπορεί να παρατηρηθούν έντονοι πόνοι στην άρθρωση, πονοκέφαλοι, θόρυβος (clicking) καθώς και περιορισμός κατά το άνοιγμα του στόματος.
Με μια απλή εξέταση από τον οδοντίατρο, είναι εύκολα αντιληπτό αν ένα άτομο έχει την έξη του βρυγμού, και συνεπώς χρειάζεται να προβεί στην δημιουργία ενός ειδικού ενδοστοματικού νάρθηκα , τόσο για πρόληψη όσο και για θεραπεία.
Θεραπεία βρυγμού
Η κύρια θεραπευτική προσέγγιση του βρυγμού είναι η κατασκευή ενδοστοματικού νάρθηκα.
Ο νάρθηκας αυτός αποτελείται συνήθως από ένα διάφανο ακρυλικό υλικό το οποίο προσαρμόζεται κυρίως στην άνω γνάθο.
Η χρήση του συστήνεται ως επί το πλείστον κατά τη διάρκεια του ύπνου και οδηγεί σε μείωση ή ακόμα και εξαφάνιση των συμπτωμάτων σε ποσοστό μεγαλύτερο από 70%.
Ο έλεγχος του νάρθηκα είναι απαραίτητος γι’αυτό προτείνουμε στους ασθενείς να επισκέπτονται συχνά τον οδοντίατρο για να γίνει , αν χρειάζεται, η απαραίτητη επαναπροσαρμογή!
Εν κατακλείδι, ο βρυγμός είναι μια παθολογική κατάσταση η οποία χωρίς την ανάλογη αντιμετώπιση μπορεί να οδηγήσει σε ανεπανόρθωτες βλάβες της κροταφογναθικής άρθρωσης ,των μαλακών ιστών και των δοντιών.
Συνεπώς η έγκαιρη εντόπιση του, καθώς και η θεραπεία του είναι πρωτεύουσας σημασίας!